De grens over naar Cambodja

Bangkok zat er op. En gecharterd busje bracht ons naar de grens. Een tocht van ongeveer 280 km. Eerst door het drukke ochtend verkeer van Bangkok, dat al gauw een uur in beslag nam. Daarna enkele tussenstops en uiteindelijk kwamen we tegen 12.15u aan in Aranya Prathet. En daar begon het. Gewiekste kerels proberen je van alles aan de hand te doen zoals visa, taxi's, bussen, hulp bij de overgang aan de grens,... Kortom, hier wordt je er opgelegd als je niet goed voorbereid bent. Visa's kosten hier veel en alles moet betaald worden. Ik had hier een contactpersoon en die begeleidde ons. Eerst moet je afscheid gaan nemen bij de Thaise douaniers. Wij dachten dat dit reeds de grens naar Cambodja was maar dat verliep te vlot. Nee, voor Cambodja binnen te gaan moesten we nog een eind verder sleuren met onze bagage naar een groezelig kot. Daar duurde de administratie iets langer maar al bij al verliep het vrij vlot. Maar dan ben je     er nog niet (je bent wel in Cambodja) want dan komt een busje je ophalen en wordt je naar een centraal busstation gevoerd en daar kan je dan op zoek naar een bus of taxi of wordt dit allemaal voor u tegen betaling geregeld. 

Wij namen twee taxi's naar Battambang, alhoewel er nergens een taxi teken te bemerken viel. Gewoon  twee aftandse Toyota Camry's.  Het was ondertussen 15u en de rit naar Battambang duurde  nog 2 uur. De taxi-chauffeur laadde eerst ergens nog een zak van 50 kg rijst in de auto, pikte onderweg nog iemand op en toeterde er op los telkens hij een bekende zag. Tegen 17u waren we dan uiteindelijk in Battambang waar Sambath (contact) ons opwachtte. We hadden met een homestay geregeld ergens in de jungle van Cambodja. Maar ook dit verliep vlot en na een ritje van 40 minuten kwamen we eindelijk aan bij ons homestay-family. Een groot verschil met de drukte van Bangkok gisteren. Dit was een woning op palen waar redelijk wat volk rondliep: grootvader, grootmoeder, mannen, vrouwen en kinderen. Er was een kot om te kakken en te plassen en een kot om te douchen, nou ja, water over u te kappen :-) Ik had al erger meegemaakt. Eten deden we buiten onder het huis. De keuken stelde niet veel voor maar de gerechten die ze op tafel toverden waren super lekker. We kregen een gele curry en nog veel ander lekkers. Super maaltijd! En daarna, hebben we dan maar pintjes gedronken en veel gepraat met Sambath over zijn jeugd en zijn ervaringen met het rode Khmer Regime, Pol Pot en de burgeroorlog. Schrijnend om te aanhoren wat hier allemaal gebeurd was. Sambath had dit allemaal meegemaakt in zijn jeugd dus de herinneringen waren nog levend. Hij kon zelfs tot op de dag zeggen wanneer Pol Pot verdreven was. Zo diep zit de haat in hun ziel. Wat me bijbleef die avond en wat ik niet wist is dat Pol Pot niet een naam was maar een afkorting dat die massamoordenaar gebruikte. Pol Pot = Political Potential

De temperatuur 's avonds was denk ik nog steeds 35°. Slapen zou dus een kwelling worden en dat was het ook maar hierover natuurlijk morgen. Een lastige dag mar al bij al vlot verlopen en onze homestay en Sambath waren voltreffers. We love Cambodia!