De hoteleigenaar gaf ons nog elk een sjaal kado en een tros bananen voor onderweg. Onze boottrip zou ongeveer 7 uur duren. 'Stipt' om 3 na 7 vertrok onze gammele sloep richting Siem Reap over het Tonlé Sap meer. Het druppelde bij vertrek maar toch namen Koen en ik plaats op het dak om zo beter foto's te kunnen nemen van de omgeving. Het eerste gedeelte van de tocht is zeer mooi omdat de rivier nog zeer smal is en je regelmatig dorpen langs het water passeert. Naarmate de tocht vordert zie je ook meer en meer 'floating villages', drijvende dorpen. In het begin moet de chauffeur ook heel wat werk verrichten om deze oude sloep doorheen dit meanderende landschap te loodsen. Bij laag water (droog seizoen) moeten sommige boten zelf met de hand vooruit geduwd worden. Vandaag gelukkig niet omdat het genoeg geregend had.
We aten ons ontbijt (broodje banaan, broodje kaas en confituur, verse succulente mango's) op het dak van de boot. Het was ondertussen licht bewolkt geworden en niet meer dat grauwe weer van deze morgen.
Een zwak zonnetje zorgde er wel voor dat we allemaal goed verbrand van de boot stapten in de namiddag ondanks de vele zonnecrème.
Wat opvalt tijdens deze boottocht is de armoede aan de oevers van de rivier. Je komt veel paalwoningen tegen (soms alleen - soms in groep) maar de schrijnende armoede is er zo van af te lezen. De mensen die hier wonen leven van visvangst en rijst. Wij veronderstellen dat dit een zwaar leven is maar deze mensen kennen natuurlijk niks anders. Vanaf hun geboorte leven ze op het water. Maar altijd die warmte en vooral vochtigheid moet zwaar zijn. Het is een zeer aparte wereld die je voorbij glijdt en je toch wel eens met de voeten op de grond zet. Onze tocht duurde uiteindelijk een kleine 8 uur en bij aankomst aan de pier stond een tuk-tuk ons op te wachten om ons naar ons hotel, 13km verderop, te brengen. We zitten net buiten het oude stadscentrum van Siem Reap in een zeer toffe locatie. Zeer idyllisch zelfs en ook een beetje duurder dan in Battambang.
Morgen naar de tempels van Angkor Wat. Al jaren spoken ze door mijn hoofd en morgen mag ik ze aanschouwen. Ik kijk er naar uit. We blijven hier drie dagen wat ons toch de tijd geeft het een en ander te doen en te bezoeken.
Een blog dat leest als een trein, Koen als animator -zo kennen we hem hé- zelfs ver buiten onze landgrenzen, gerechten die ons zin doen krijgen om stante pede te reserveren bij het dichtst bijzijnde Aziatisch restaurant,een brommeravontuur met brommers van het juiste merk, en prachtige foto's die ons doen wegdromen naar verre landen... een reis om jaloers op te zijn. Groetjes vanuit Wetteren.
BeantwoordenVerwijderenwat een schitterende avontuurlijke reis zeg!
BeantwoordenVerwijderenmaar Koenie, Hildetje, had dan toch wel een beetje gelijk dat de regen er met bakken uit de lucht valt, maar zo te zien valt dat niet echt tegen doordat die gastvrije mensen jullie altijd laten schuilen.
zeer afwisselend ook, tuk-tuk, sloep-sloep, fiets-fiets, brom-brom, hopeijk geen 'bromberen' in de buurt?
alhoewel met Koenie en Willempie... toch maar oppassen meisjes.
groetjes en geniet er maar van.
wij zijn pas thuis van onze luilekkervakantie en vinden het fantastisch om jullie belevenissen te kunnen lezen. Die confrontatie met de armoede moet erg zijn. Dan besef je maar in welk rijk landje wij hier wonen. Armoede hebben wij op onze reis niet zo gezien maar zijn wel geconfronteerd geweest met het fijt dat wij werden bediend door mensen die worden betaald met een hongerloontje. Geniet er verder van en wij volgen van op afstand.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes
Katje Edje