Vandaag was alles goedkoper, althans dat is wat ze zeiden. Na ons (mijn) vroeg ontbijt zijn we vertrokken voor een stadsverkenning. Koen en Hilde gingen Wat Pra Keo bezoeken en wij gingen ondertussen wat onbekende stadsgedeelten opzoeken omdat we deze tempel reeds gedaan hadden. Maar het bleek vandaag een speciale boeddhistische dag en ook... een dag van de regering om de toeristen van goeie wil te zijn zodat ze in hun homelanden reclame zouden maken voor het oude Siam. De tuk-tuks reden vandaag aan 20 bath voor een volledige dag. Je moest wel goed uitkijken want het waren enkel de tuk-tuks met een nationale vlag op hun dak. Allé, na een ganse uitleg van een vriendelijke thai-en-passant wijle op weg naar Lucky Boedha, Black Boedha, een obligate government-shop waar ze kleren maakten. Natuurlijk waren wij hiervoor niet gekomen en dus waren we er al snel weer weg. Terug met onze tuk-tukdrivers op stap naar alweer een Boedha, een restaurant waar we veel te veel betaalden voor wat moest doorgaan voor een soepje maar eigenlijk niet meer was dan een citroen overgoten met heet water en wat in stukken gehakte kippevleugels of zijn het kippenvleugels. Nadien terug naar een kleding factory, want de (government) tuk-tuk drivers leven hier voor een stuk op. Voor elke toerist die binnenkomt krijgen ze een stempel voor gratis benzine voor hun tuk-tuk. Wij hadden natuurlijk niks nodig en gingen dan terug snel naar buiten met... 1 blazer op maat voor mij en drie hemden voor Koen. De 'loser' zou niet zwichten, maar aangezien Hilde gisteren een BH kocht voor € 2,5 mocht hij zich eens laten gaan hé. Nee nee, hij zou niets kopen....3 hemden, dan hield ik het nog vrij sober met mijn blazerke :-)
Faie vraagt me ondertussen wat ik doe en haar ogen beginnen nog meer te blinken, maar nee, ik hou nog altijd niet van massages. Ze vraagt ook naar mijn leeftijd maar ik vraag haar te schatten,...ze schat natuurlijk jonger. Ik smelt... van de warmte hoor, want het is hier nog altijd 30 graden.
Allé, twas half drie voorbij, Wat Pra Keo dan maar doen maar het bleek nu voor de rest van de dag gesloten. Toeval of niet, er passeerde terug een en-passant Thai, die ons van alles vertelde en het ook nog eens noteerde in ons reisboek. We gingen dus op zijn aanraden een tocht op de Khlongs (kanalen) doen met een longtail boot. Dit was wel fijn omdat je zo op plaatsen komt die je anders niet ziet in Bangkok. Je vaart tussen de paalwoningen of wat daar nog van overschiet en ziet het leven zoals het is. Aanrader!
Nadien terug naar ons hotel, na een tussenstop aan Wat Arun, ja alweer een Boedha tempel.
Vanavond zijn we dan iets gaan eten in 'Pannee' restaurant en het smaakte alweer, onderwijl wat pratend over het leven zoals het is bij ons. Nu zit ik hier nog steeds met Faie, terwijl de rest op de massagetafel ligt en straks zal geuren naar de meest heerlijke oliën. Faie heeft lange benen en draagt een kort rokje, maar nog altijd heb ik het niet voor massages. Ze vraagt mij een berichtje op te stellen in het frans naar haar ex-zwitsers lief: 'ik mis je en hoe gaat het met u?' Ik schrijf hem: loser, ik zit hier met een sympathieke belg naast mij, ik mis je niet meer :-)
Zou Faie ook een en-passant Thai zijn of zou ik hier nog eens passeren...en passent...?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten